Nasza Grupa

Wróbelek

Suche fakty:
Powierzchnia: 35 tys km2
Ludność: ok 70 tys
Rok powstania: 1621 pF
Stolica: Wróblogród
Największe miasta:
1. Przepiórkowo - 11,9 tys mieszkańców
2. Wróblogród - 9,8 tys mieszkańców
3. Gniazdowo - 8,7 tys mieszkańców
4. Skrzydłowo - 6,2 tys mieszkańców
5. Bażanci Fort - 4,8 tys mieszkanców
Ustrój: carat
Religia: prawosławie
Słynne wyroby: carskie wino, złoto najwyższej próby

Geografia:
Wszchptakowo leży w południowo-wschodniej części Wybrzeża, granicząc na północy z Crusherville, na zachodzie z Pietrolandem oraz z Annomalią na południu. Wschodnia granica kończy się w wielkim łańcuchu górskim.
Tereny Wszechptakowa są zróżnicowane niczym sam kraj, na wschodzie i zachodzie dominują tereny górzyste i pagórkowate. Natomiast w centralnej części dominują tereny nizinne (jedynym wyjątkiem jest góra św Cara na której został zbudowany Wróblogród). Na terytorium Caratu swój początek mają dwie rzeki: św Grudzina płynąca na północ oraz Winna płynąca na południe. W centralnej części kraju, pomiędzy Wróblogrodem a Bażancim Fortem rozpościera się malownicze Jezioro Bodeńskie pełne słodkowodnych ryb. W delcie Winnej znajdują się duże pola uprawne, z których czerpie całe państwo. Ostatnim wartym zwrócenia uwagi miejscem jest północno-zachodnia część kraju gdzie znajduje się Szwarcwald - malowniczy las pełen dębów, buków, jesionów oraz mahoniów las który rozciąga się na obecne tereny Crusherville.

Charakter państwa:
Wszechptakowo posiada bardzo silnie rozwiniętą propagandę. Władza bardzo uważnie separuje wszystkie wiadomości oraz podaje je niższym warstwom społeczeństwa w formie mającej utrzymywać przekonanie o wyższości Wszechptakowa nad innymi państwami oraz o nieomylności i wielkiej mądrości obecnie panującego cara Wróbla I-go.
W Wszechptakowie wydawane są dwie gazety: Kurier Carski z wydawnictwem głównym w Wróblogrodzie. Jest on swego rodzaju informatorem władzy o stanie państwa oraz o planowanych do wydania dekretach oraz główną gazetą całego Caratu. Drugą gazetą jest redagowana zawsze lokalnie Trybuna Ludu często pisząca o miejscowych inicjatywach oraz problemach.

Struktury władzy:
Obecnie w Wszechptakowie władze sprawuje łaskawie panujący wszystkim obywatelom Car Wróbel I, który objął tron przed 20 laty. Przy wydawaniu decyzji korzysta on często z pomocy swoich nieocenionych doradców, część decyzji podejmuje jednak sam i zawsze są one słuszne (a przynajmniej taka utrzymuje się opinia). Władze w poszczególnych miastach sprawują Gubernatorzy: Henryk zwany "Gwarzącym" w Gniazdowie, Judasz Wierny w Przepiórkowie, generał Herold w Bażancim Forcie oraz księżna Asper w Skrzydłowie. Wróblogródem osobiście rządzi Car Wróbel I.
Dziedziczenie władzy w państwie następuje na podstawie rodowodu krwi. Nowo ogłoszony Car zachowuje swoje dotychczasowe imię, albo przyjmuję wybrany przez siebie tytuł (częściej stosowana opcja). WWarto również dodać, że w Wszechptakowie car zawsze nosi obok tytułu numer pierwszego (np Wróbel I czy rządzący przed nim Myszołów I). Wynika to z faktu, że jest on pierwszą osobą w państwie, a nadanie mu dalszego numeru, np drugiego mogłoby świadczyć, że jest gorszym władcą niż jego poprzednik noszący numer pierwszy. Natomiast, na gubernatorów poszczególnych miast są wybierani ludzie drogą konkursów kompetencyjnych. Kadencja cara trwa dożywotnio, natomiast gubernatorzy rządzą dopóki wywiązują się dobrze z powieżanych im zadań oraz sprawnie administrują miastami.

Struktury społeczne:
W Wszechptakowie nie występuje specjalny podział na warstwy społeczne. Owszem, ludzie mają różny status lecz na ogół wynika on z wykonywanej czynności, zasług oraz umiejętności, a nie z urodzenia się w szlachetnej rodzinie. Wyjątkiem oczywiście jest dynastia panująca, jednak jej członkowie są na tyle mądrzy, prawi i wykształceni, że ich władanie państwem można ocenić na zdecydowany plus (przynajmniej taka panuje opinia).
Chłopi wszechptakowi posiadają własną ziemie, została ona jednak im nadana przez cara i także przez niego może zostać odebrana. Najczęstszym takiego zdarzenia powodem jest złe zagospodarowanie ziemią. Oczywiście chłopi muszą odprowadzać podatek dla państwa, jednak nie stanowi on dla nich znacznego obciążenia. W przypadku powstawania nowych technologi państwo pomaga wprowadzić je do codziennego użytku, co skutkuje wysoką wydajnością pracy w polu.
Mieszczanie nazywani tak dlatego że pracują w mieście (na ogół również tam mieszkają, lecz są wyjątki) posiadają własne warsztaty, sklepy i domostwa. Również oni muszą odprowadzać podatek dla cara, mogą jednak wybrać czy wolą płacić złotem czy swoimi wyrobami (chyba, że nie ma na nie żadnego zapotrzebowania). Władza często korzysta z ich usług kiedy potrzebuje większej ilości danego "przedmiotu".

Majętność społeczeństwa:
Ogólny stan finansowy społeczeństwa można określić, jak w wielu państwach, jako średni. To co odróżnia Wszechptakowo to stosunkowo niewielka ilość biedoty, państwo bowiem dba o to żeby każdy obywatel i towarzysz miał co robić. Biedni bezrobotni, ale zdatni do pracy ludzie są na ogół zatrudniani na określone zlecenia zarówno dla państwa jak i magnatów (warto podkreślić, że praca ta dla takiego człowieka jest obowiązkowa). Zdecydowaną większość społeczeństwa stanowi kasta średnio zamożnych robotników fizycznych, pracujących zarówno na wsi jak i w mieście. Ich zróżnicowanie finansowe jest niewielkie. Ich górną granicę majątkową pracownicy umysłowi, otrzymujący zawsze wyższą, choć na ogół nieznacznie, pensje od pracowników fizycznych. Powyżej znajdują się wszelcy zarządcy ziemscy oraz właściciele zakładów w miastach. Z reguły mają oni pod dostatkiem złota na codzienne życie na wysokim poziomie. Najbogatszą częścią społeczeństwa są magnaci, lordowie oraz najbardziej wpływowi kupcy. Ich majątek na ogół nie zna granic i bardzo często pozwalają sobie na różne, bardzo drogie ekstrwagancje.
Warto również dodać, że rodzina carska również dysponuje ogromnym majątkiem, prawdopodobnie największym w państwie. Poza częścią podatków, która trafia do nich, ich dochody pochodzą głównie z udziałów w największych i najbardziej dochodowych spółkach w caracie. Oczywiście właściciele tych spółek nie mają możliwości wyboru, gdy rodzina carska chce zakupić część ich akcji (choć nigdy nie zdarza się tak, żeby dana firma, bądź spółka była w całości wykupywana przez rodzine rządzącą)

Budownictwo:
W Wszechptakowie dominują budynki z kamienia. Był on przez stulecia najpopularniejszym budulcem w całym kraju, drewno natomiast było zawsze uważane za budulec biedoty (tylko najbiedniejsi budowali z niego domy), było natomiast często stosowane do wykańczania wnętrz domów, zarówno tych średnio-zamożnych jak i bogatszych obywateli i towarzyszy. Prawdopodobnie to właśnie umiłowanie kamienia doprowadziło do tego, że obecnie ten surowiec nie występuje na terenach caratu.
W przeciągu ostatnich 200 lat swóją pozycję zdobyła również cegła, początkowo służąca do wznoszenia jedynie bydynków państwowych, później jednak również magnateria oraz bogaci mieszczanie zaczęli wznosić ceglane budynki, albo co częściej miało zdarzenie wykorzystywali ją do spółki z kamieniem.

Komunikacja:
Główne miasta Wszechptakowa są połączone kamiennymi traktami, które w znaczący sposób ułatwiają drogę podróżującym. Także mniejsze miejscowości położone przy głównych traktach mają kamienne "odnogi". Reszta dróg w kraju jest ziemna, jednak w dobrym stanie, o ich stan dbają lokalne komitety partyjne.
W przypadku przenoszczenie wiadomości istnieje kilka dróg transportu w zależności od przesyłki, majętności korenspondujących oraz odległości. Wszelkie listy wysyłane pomiędzy głównymi miastami są obsługiwane przez Carską Pocztę korzystającą z dobrze wytrenowanych gołębiów pocztowych. Jeżeli przesyłki są większe, są na ogół wysyłane z karawanami, które mają obowiązek dostarczyć przesyłke za odpowiednią opłatą (oszustwa są surowo karane). Jeżeli chodzi natomiast o transport w obrębie jednej miejscowości najczęściej wykorzystywani są prywatni chłopcy na posyłki lub wynajmowani są odpowiedni tragarze.
Transport publiczny jako taki nie istnieje, ponieważ nie istnieje taka konieczność, biedniejszych mieszkańców nie byłoby na niego stać, natomiast zamożniejsi korzystają z własnych środków transportu. Spotykane jest jednak często podczepianie się pod karawany, za odpowiednią cene lub przysługe.

Religia:
W Wszechptakowie dominuje wyznanie prawosławne. Jest to również jedyna religia uznawana przez władze państwa. Zwierzchnikiem całego kościoła jest papież Glempus III który swóją główną rezydencje ma w Przepiórkowie. W ciągu roku występują 3 dni świąt kościelnych, są to: 3 marca (zbudowanie katedry w Przepiórkowie), 15 czerwca (wniebostąpienie posłańca bożego) oraz 30 listopada (urodziny pierwszego papieża z Wszechptakowa). Władza jest wobec Kościóła przychylnie nastawiona, ponieważ pomaga on w utrzymywaniu i szerzeniu propagandy. Dzięki temu Kościół oraz duchowni mogą się cieszyć z wielu ułatwień życia codziennego niedostępnych dla innych wartsw społeczeństwa (oczywiście poza tymi którzy mają złoto). Nastawienie społeczeństwa do duchowieństwa jest również bardzo przyjazne i pozytywne, często też (głównie w mniejszych miasteczkach) miejscowni duchowni są uznawani za najważniejsze po gubernatorze i jego zastępcy osoby.

Wróbelek

Póki co zamieszczam jedynie spis najważniejszych osób w Wszechptakowie. Po środzie powinny zacząć się pojawiać pierwsze opisy i historie.

Car Wróbel I - obecny, łaskawie i mądrze panujący nam car Wszechptakowa

Gubernatorzy:
Henryk "Gwarzący" - gubernator Gniazdowa
Judasz Wierny - gubernator Przepiórkowa
generał Herold - gubernator Bażanciego Fortu
księżna Asper - gubernator - Skrzydłowa

Sekretarze:
Pietia Dunin – sekretarz carski odpowiadający za sprawy międzynarodowe.
Misza Konowałow – sekretarz carski odpowiadający za sprawy ekonomiczne państwa
Tatiana Smirnoff – sekretarz carska odpowiadająca za sprawy propagandy oraz ideologi
Oswald Firdenbauer - sekretarz carski odpowiadający za prawo oraz administracje carstwa

Rodzina carska:
Żona cara, Jej Carska Mość Sylviana
Córka cara Olivia - obecnie na naukach na Uniwersytecie im. Pietia Gorasa
Syn cara Konstanty - obecnie na naukach na Uniwersytecie im. Pietia Gorasa
Siostra cara, księżna Gertruda
Książe krwi Uzurbanow
Siostra cara, księżna Wiktoria
Księżna krwi Katarzyna - obecnie ambasador w Kcantopolu
Książe krwi Hieronim - obecnie doradca sekretarza Firdenbauera

Inni:
Lord prof. Inż. Otis Windycki – 53 letni Dyrektor Carskiego Instytutu Balistycznego
Papież Glempus III – zwierzchnik kościoła prawosławnego na całym Wybrzeżu.
Lord Janus Kolczyk - przewodniczący kompani handlowej "Gryfie skrzydło"
by Piotr

Wróbelek

Wróblogród - stolica, Miasto Wspaniałości

Architektoniczna perła całego wybrzeża. Miasto zostało zbudowane na zboczach góry, otaczające ją jak pierścień palec. Jego niewielka liczba ludności wynika stąd że Wróblogród niemalże w całości jest zamieszkiwany przez arystokrację oraz bogatych kupców i najlepszych rzemieślników. Miasto podzielone jest na 5 kręgów, im wyżej dany mieszczanin żyje tym wyższy jest jego status społeczny. Każdy z kręgów jest odgrodzony potężnymi murami, które są tym wyższe i dostojniejsze a zarazem potężniejsze im bliżej zamku się znajdują. W każdym kręgu znajduje się również dobrej jakości kanalizacja, dzięki czemu wszelkie nieczystości są usuwane poza miasto, w czym bardzo pomaga ułożenie terenu.

Poziom pierwszy, tuż za 3 bramami wjazdowymi do miasta zajmują koszary oraz warsztaty balistyczne gdzie powstają potężne machiny wojenne. Ulice tutaj są szerokie, solidnie utwardzone, ułatwiające manewry wojsk obronnych. Powietrze może się tutaj wydawać równie ciężkie jak solidne budowle, ale krąg ten ma za zadanie bronić miasta przed wszelkimi najeźdźcami. Warto również wspomnieć że każda jest otoczona przez dwie masywne, wysokie na 20 metrów wieże z których kusznicy, łucznicy i balisty mają doskonałą możliwość ostrzeliwania potencjalnego wroga.

Drugi krąg, odcięty solidnym murem oraz także 3 bramami, jest zdominowany przez ekskluzywne warsztaty rzemieślnicze gdzie powstają najlepszego gatunku przedmioty użytkowe oraz wspaniała broń. Znaleźć tutaj także można doskonale zaopatrzone sklepy kupieckie oraz stragany zwarte na północnym stoku góry w duży, dobrze prosperujący bazar. Plotka głosi, że jeżeli potrzebujesz czegoś naprawdę egzotycznego to ta dzielnica jest dla Ciebie najlepsza. Budynki tutaj są mniejsze niż w pierwszym kręgu, także uliczki są dużo węższe, wyłożone wszędzie kamienna kostką, wypełnione ponadto przyjemnym gwarem. Patrząc z góry widać las spadzistych ciemno-czerwonych dachów wyłożonych ceglaną dachówką.

Stąd droga prowadzi tym razem przez 2 bramy na trzeci poziom który mieści Lordowską Akademie Wojskową szkolącą nieopierzonych oficerów na zdolnych dowódców. Na południowym stoku znajduje się ogromna biblioteka miejska, zbiór wszelkiej wiedzy zarówno o Wszechptakowie jak i o innych krainach wybrzeża. Kolejnym ważnym budynkiem jest tutaj Katedra Większego Oświecenia o strzelistych wieżach i wielkich witrażach, służąca za letnią rezydencje papieżowi całego wybrzeża Glempusowi III. Ulice są tutaj znacznie szersze niż w 2 kręgu, czasami też wyłożone marmurowymi płytami. Należy również wspomnieć o Wielkim Placu Zwycięstwa, jednym z najbardziej monumentalnych placów w Krainach. Ostatnim, dopełniającym kompletu budynkiem na tym poziomie jest Carska Wyższa Akademia Technologii Balistycznej i Technik Obleżniczych
im Sójki. Jest to piękny, malowniczy budynek, o spadzistych dachach oraz wielu wieżyczkach. Tam uczeni technicy z całego Caratu doskonalą techonologie balistyczne oraz tworzą nowe machiny oblężnicze.

Na 4 poziom również można dostać się 2 bramami które, z dwoma niższymi prowadzącymi z drugiego na trzeci poziom, tworzą wzór krzyża maltańskiego. W czwartym kręgu swoje siedziby ma magnateria i arystokracja Wszechptakowa oraz najbogatsi kupcy Wybrzeża. Jest to dzielnica absolutnego przepychu, dominują tutaj wyłącznie wielkie wille i małe pałacyki, gdzie obrzydliwie bogaci szlachcice i mieszczanie mogą zażyć luksusu na najwyższym poziomie. Tutaj również znajduję się kilka ambasad, między innymi Federacji Kcantus.

Przed nami został ostatni krąg a właściwie czubek góry, bowiem główny zamek Wróblogrodu, a zarazem całego Wszechptakowa znajduje się na szczycie góry. Otoczony jest wielkim kamienno-żelaznym murem z jedną prowadzącą do środka bramą. Sam zamek jest średnich rozmiarów, natomiast luksus jaki w nim panuje bije na głowę wszystkie inne posiadłości. Warto również popatrzeć na niego z architektonicznego punktu widzenia, bowiem rzadko można ujrzeć tak zmyślnie zaprojektowany zamek, który przykuwa uwagę na tak długo.

Bażanci Fort - Niezdobyta Twierdza

Niewiele jest na wybrzeżu jest takich miast jak to. Tak naprawdę to po
prostu wielka obronna twierdza wraz z zamkiem która z biegiem lat „przyjęła pod swoje skrzydła” zwykłą ludność tworząc w ten sposób miasto. Zamek został zbudowany nad urwiskiem dzięki czemu zawsze było łatwo go bronić przed najazdami wroga. Wraz z upływem lat następował rozrost budynków cywilnych ulokowanych na północ od zamku ale ciągle w granicach wielkiego urwiska.

Zdecydowaną większość ludności Bażanciego Fortu stanowią żołnierze lub rzemieślnicy pracujący dla Lordowskiej Armii. Zwykłych mieszczan jest stosunkowo niewiele i pracują oni w większości w okolicznych tartakach oraz kopalniach.

Nie da się ukryć, że dominującą częścią miasta są właśnie koszary, warsztaty zbrojeniowe oraz sama twierdza, która w porównaniu z resztą budowli może wydawać się monumentalna. Ostatecznie mury za którymi zamknięto całe zabudowania utworzyły lekko wygięty łuk którego krańce kończą się przy zboczu urwiska. Do miasta prowadzi jedna, główna brama wejściowa która jest końcem brukowanego, kamiennego traktu imienia Ptasich Bojowników. W obrębie murów po obu stronach bramy znajdują się 2 duże strażnice stanowiące w razie ataku pierwszą linie obrony. Dalej znajdują się warsztaty balistyczne a za nimi cały szereg średniej klasy sklepów oferujących wszelkie potrzebne, ale zarazem praktyczne wyposażenie dla mieszkańców miasta, nie zakupicie tutaj więc złotych kielichów zdobionych kamieniami szlachetnymi. Za „linią sklepów” znajduje się skupisko większych domostw. W okolicy centrum miasta, dookoła głównego rynku, który pozbawiony jest straganów znajdują się ratusz stylizowany na basztę strażniczą oraz niski, przysadzisty kościół. Tutaj także jest jedno z wejść do szkoły wojskowej szkolącej niższe szeregi wojska. Na samym krańcu miasta, nad urwiskiem znajduje, oddzielony dodatkowym murem z pojedynczą bramą, się główny zamek całego fortu. Jego okna są niewielkie, jest on również pozbawiony strzelistych wież, które występują chociażby w Wróblogrodzie. Jednym słowem całkowicie podporządkowane obronie. Tak samo jak całe miasto, a właściwie fort.

dodane od Legion:
Nie chwaląc się Federacja Kcantus pragnie zaznaczyć że to jej najemnicy przyczynili się do zdobycia tej praktycznie niezdobywalnej twierdzy, a najlepsi inżynierowie, ci sami którzy zaprojektowali niezdobyty zamek w Juruq oraz twierdzę Kapitularną, pomogli sprawić że teraz Bażanci Fort faktycznie jest nie do zdobycia.

O wspaniałej szarży szwoleżerów gwardii w prowadzącym do fortu wąwozie głosi pieśń:
"Kamosierra"

"Pod prąd wąwozem w twarz ognistym strzałom,
po końskie brzuchy w nurt płonącej lawy,
przez szwoleżerów, łatwopalny szwadron,
szyki wroga bez problemu łamać..."

Wróbelek

Tak więc na początek słów kilka. Póki co zamieszczam jedynie sam początek długiej histori mojego kraju. Pierwsze wydarzenia będą opisane dość dokładnie, żeby pokazać jak zrodziło się państwo propagandy. Na czarno oficjalna historia, na niebiesko to jak było na prawdę w formie krótkich opowiadań. Życzę miłego czytania

Wszechptakowo powstało w roku 1621 pF, ok. 4 miesiące po zniszczeniu Kcantopolu. W tym czasie imperium ciągle było potęgą i nikt nie spodziewał się takiego nagłego wstrząsu. Kiedy nagle urwała się komunikacja ze stolicą, a potem dotarła informacja o zniszczeniu stolcy wraz z całą flotą szykującą się do ataku na Imperium Fenixa, całe Wybrzeże pogrążyło się w chaosie walk o własny kawałek państwa. Na ówczesnych terenach Wszechptakowa sytuacja miała się podobnie. Podobnie, ale jednak inaczej. Z powodu sporych złóż złota stacjonowały tam aż 4 legiony wojsk imperialnych pod dowództwem generała Marcusa. Dzięki znaczącej przewadze sił nad resztą prowincji dość szybko podporządkował sobie spore tereny. 15 marca (tydzień po otrzymaniu informacji o katastrofie) ruszył ze swojej bazy w Skrzydłowie z 2 legionami i w przeciągu tygodnia zajął całe tereny na wschód od rzeki Winnej. Po następnym tygodniu Gniazdowo również się poddało. W tym samym czasie 3 dywizja zajęła tereny do jeziora Bodeńskiego oraz Szwarwaldu. Jednak szybkie podporządkowanie się kraju nie obyło się bez ofiar. Kiedy oddziały generała Marcusa zdobyły Gniazdowo odkryły, że broniąca się brygada dokonała masowej egzekucji na cywilach, którzy nie chcieli stanąć po ich stronie. Za ten okropny czyn zostali poddani pod sąd polowy który skazał ich na karę śmierci.

Słońce zbliżało się już do horyzontu, gdy generał Marcus patrzył na centralny plac z okien swojej tymczasowej kwatery. Nie mógł łatwo strawić tego co zrobił jeden z jego podkomendnych. „Rozstrzelać cały broniący się garnizon, pomimo, że poddali miasto. W jakich czasach przyszło nam żyć, żeby dopuszczać się takich czynów. Przecież tych ludzi można było jeszcze przeprowadzić na odpowiednią stronę barykady” – myśl ta cały czas kłębiła mu się w głowie. Wiedział co musi zrobić. Kapitan Wróblus musi zostać zdegradowany, ba, najlepiej wydalony z wojska, lub co jeszcze lepsze osadzony w więzieniu. Na nic lepszego ten arogancki idiota nie zasługiwał. Popatrzył na biurko, gdzie leżały odznaczenia pułkownika, odznaczenie które miał po skończonej kampanii nadać Wróblosowi. Nagle rozległo się pukanie do drzwi. Wejść. W pokoju po kilku sekundach pojawił się kapitan Wróblus.
- Dobrze wiecie po co po Was posłałem kapitanie. Ta egzekucja była twoją największą i ostatnią pomyłką w historii. Zostaniesz osadzony w areszcie oraz poddany sądowi wojskowemu. To będzie twój koniec.
- Rozumiem generale. Choć ja i tak uważam, że dobrze zrobiliśmy dając przykład miejscowej ludności. Kto nie będzie z Nami będzie przeciwko Nam!
- Mówisz głupoty, nie żyjemy w jakimś barbarzyńskim kraju, żeby tak traktować garnizon który poddał miasto. To wszystko co chciałem powiedzieć. Możecie wyjść kapitanie! Cieszcie się ostatnią godziną wolności.
Wymawiając te słowa generał Marcus odwrócił się w stronę biurka i pochylił nad rozłożoną na nim mapą. Nagle poczuł na swojej szyi dwie silne zaciskające się dłonie, a potem nie czuł już nic. Kapitan Wróblos podszedł do biurka i ostrożnie napisał charakterem pisma, podobnym do generalskiego, krótki list od przyszłego samobójcy. Następnie podszedł do generała, wziął od nieboszczyka nóż, wsadził go Marcusowi w rękę i wbił w klatkę piersiową, dokładnie w serce. Następnie wytarł ręce z krwi, wpiął w mundur odznaczenia pułkownika poczym wybiegł z pokoju kierując się w stronę kwatery oficerskiej poinformować innych o tym tragicznym wypadku.

Strata generała Marcusa nadała zwycięstwu jego oddziałów bardzo gorzki posmak. Jego podkomendni nie potrafili pogodzić się z jego samobójstwem. Na nowego, tymczasowego dowódcę oddziałów mających teraz pod swóją kontrolą całą południową część prowincji, wybrano pułkownika Wróblosa, będącego bohaterem bitwy o Gniazdowo który odkrył okropny czyn popełniony przez garnizon broniący miasta oraz doprowadził do ich egzekucji . Na północy ciągle jeszcze trwały walki, jednak w przeciągu kolejnych dwóch tygodni cała prowincja została opanowana przez oddziały św. już wówczas pamięci generała Marcusa. Po opadnięciu kurzu krótkiej wojny, grono najwyższych rangą oficerów, które posiadało wtedy najwyższą władzę w państwie wybrało na głównodowodzącego pułkownika Wróblosa, którego przedśmiertnie na to stanowisko zarekomendował generał Marcus. Pierwszą decyzją nowego generała było postawienie w Gniazdowie pomnika symbolu wojsk sprzymierzonych, generała Marcusa, podpis pod pomnikiem głosił „Dla wielkiego żołnierza, stratega, dowódcy oraz człowieka. Wielką szkoda, że nie wytrzymał zła tego świata”.